Adam Hempy van Better Proposals

Liever luisteren? Je kunt deze aflevering vinden op:

• iTunes / Apple Podcasts
• Google Play
• Soundcloud
• YouTube

Jeroen: Hoi Adam! Leuk dat je bij Founder Coffee bent.

Adam: Blij om hier te zijn!

Jeroen: Om te beginnen, voor degenen die Better Proposals niet kennen: wat doen jullie precies?

Adam: Better Proposals helpt freelancers, dienstverlenende bedrijven, ... iedereen die vaak voorstellen of offertes schrijft en deze verstuurt met het doel om opdrachten binnen te halen.

Het bespaart de moeite en het gedoe van het ontwerpen van het hele ding in Microsoft Word of Adobe InDesign, of het gebruik van de ingebouwde offerte functionaliteit in uw facturatie software. Het bespaart het gebruik van dat alles, en het stuurt voorstellen die: A, er echt slim uitzien; B, je veel tijd besparen. En tot slot zijn er veel best practices voor verkoop ingebouwd in de sjablonen, de functionaliteit en al het andere.

Het betekent in feite dat je je werk veel sneller kunt binnenhalen.

Jeroen: Ja.

Adam: En meer ook.

Jeroen: Dus in het kort: het is de beste voorstel tool die er is?

Adam: Ja, dat zou ik zeggen. Het zou stom zijn als ik nee zei, toch?

Jeroen: Waarom ben je met Better Proposals begonnen? Wanneer is dat precies gebeurd? Waar werkte je aan?

Adam: We hadden destijds een softwarebedrijf. We gingen naar bedrijven toe en we kwamen naar buiten met deze voorstellen en moesten meerdere dagen besteden aan het schrijven van deze dingen.

Ze waren absoluut enorm. Software projecten van 30, 40, 50 duizend pond. En het was een enorme deal of je een van deze dingen won of niet. Want je deed eigenlijk maar drie of vier projecten per jaar. Als je het won, maakte dat een enorm verschil in je leven.

Jeroen: Begrepen.

Adam: Ik deed deze dingen in, ik geloof, InDesign in die tijd, en ik besteedde er absoluut dagen aan. Ervoor zorgen dat ze goed waren. Ervoor zorgen dat ze er goed uitzagen. En ik zorgde ervoor dat de kopij goed was.

En dan verstuurde ik het en hoorde ik niets. Dan had ik zoiets van, "Oh, oké. Hebben ze het gekregen?" Ik bedoel, het was een PDF van 20 megabytes. Ik bedoel, wat is er gebeurd? Is het wel aangekomen? Ga ik er niet achteraan omdat ik denk dat het te vroeg is? Ik had geen zicht, geen idee.

Er was wat stilstand in het bedrijf. Ik zei tegen ons technische team: "Kijk, kunnen jullie niet gewoon iets op het web maken? Iets dat ons laat zien wie het heeft geopend en waar ze naar hebben gekeken. Op die manier weet ik wanneer ze het krijgen en kan ik het opvolgen."

Dat hebben we gedaan. Uiteraard waren de eerste versies erg slordig, erg slecht. Maar het concept was echt goed.

Dat was zo'n vijf jaar geleden. Het was gewoon een kleine interne tool die we al jaren gebruikten. Ongeveer vier jaar geleden zijn we ermee begonnen als een echt product, als een zijproject. En twee jaar geleden hebben we al het andere weggegooid en ons er fulltime op gericht.

Jeroen: Dat is een interessant verhaal. Wat deed je oorspronkelijke bedrijf precies?

Adam: Nou, zoals je weet ben ik volledig autistisch, toch? Ik hou van logica, ik hou ervan om de zwakke punten in dingen te vinden en dan te proberen uit te zoeken hoe ik die kan repareren. Ik vind het echt leuk om bij verschillende bedrijven binnen te gaan, uit te zoeken waar hun zwakke punten liggen en hun processen te begrijpen. Ons softwarebedrijf zou dan iets bouwen dat al die processen automatiseerde.

Tijdens dit proces schreef ik een boek genaamd "Automate Your Business". Dat deed het best goed. We gebruikten het als een "lead magnet". In die tijd drukten we het fysiek af en stuurden we het naar mensen. Nu zijn het PDF's. Maar ja, we stuurden het fysiek naar mensen. Dat werkte heel erg goed voor ons.

Dat hebben we een aantal jaren gedaan. We gingen bedrijven binnen en stelden ze een heleboel verschillende vragen. Uitzoeken wat werkte, wat niet werkte en dan alle gebroken stukjes repareren.

Jeroen: Was het een SaaS-product of was het on-premise software?

Adam: Nee, het was aangepaste software. Maatwerk voor elke klant.

Jeroen: Ik snap het. Daar ben je mee begonnen.

Adam: Ja. Het ging een tijdje goed, maar we kwamen op een punt waarop we dachten: "Oké, we moeten dit bedrijf enorm laten groeien, of we moeten het terugschroeven, of iets doen om het te veranderen. Omdat het overal tegen de grenzen aanloopt." En we werken veel te hard terwijl we op ons geld zitten.

Jeroen: Is Better Proposals je eerste echte SaaS bedrijf?

Adam: Eh, ja. De eerste die goed gelukt is. Maar ik zou niet zeggen dat het de eerste keer is dat we proberen een softwareproduct te bouwen. We hebben er eigenlijk al heel wat gebouwd. Ik heb er eerlijk gezegd nooit echt over nagedacht totdat jij het zei.

We bouwden een product dat AddBook heette, wat een echt, echt, echt - elk van deze was trouwens slecht, er is geen goede - echt, echt, echt eenvoudige CRM was. Het was eigenlijk een adresboek met een notitieveld eraan vast.

Ik denk dat de vroegste versie van Better Proposals een product was met de naam SignTick. Het was letterlijk gewoon, ik denk wat je tegenwoordig zou kennen als EchoSign, of DocuSign, of HelloSign. Het was puur het ondertekenen van documenten. En toen begonnen we het te gebruiken voor offertes en dat was het eigenlijk.

Nu ik erover nadenk, daarvoor hadden we EasySite. Dat was waarschijnlijk zo'n 12 jaar geleden. Het was een soort pre-WordPress. Je had gewoon van die kleine dingen en je sleepte ze erin en maakte een website.

Jeroen: Gaaf.

Adam: herinneringen ophalen...

Jeroen: Hoe ben je precies in al deze startup-projecten verzeild geraakt? Was het door eerst webdesign te doen?

Adam: Ja, ja, dat was het. Ik begon websites te maken toen ik super, super, super jong was. En toen waren het alleen de vaders van vrienden die websites nodig hadden.

Jeroen: Hoe oud was je?

Adam: Ik zou 14 zijn.

Jeroen: Dat is grappig. Ik ook eigenlijk. Ik ben op dezelfde manier begonnen op dezelfde leeftijd.

Adam: Echt waar?

Jeroen: Ja.

Adam: Hah, dat is leuk. Ik weet nog dat ik wat speelde met, hoe heette het ook alweer? FrontPage? Microsoft FrontPage, was dat het?

Jeroen: Microsoft FrontPage, ja.

Adam: Is dat hem?

Jeroen: Ja. Persoonlijk deed ik de meeste van mijn websites toen in Flash, maar ik gebruikte ook FrontPage.

Adam: Ja, ik weet nog dat ik ermee speelde. Ik denk dat een van mijn hoogtepunten was om uit te vinden hoe DHTML werkt. Dynamische HTML. Je kon dingen over de pagina laten vliegen en allerlei belachelijke dingen doen. Het was erg leuk.

Jeroen: Als je dit soort projecten doet, is het een beetje aan je gegroeid, nietwaar?

Adam: Ik denk dat je deze dingen met de beste bedoelingen doet, weet je? Als je niet aan zoiets begint met de intentie dat het iets is dat in de verste verte succesvol is, dan ga je niet de dingen doen die je moet doen om het succesvol te maken en echt te laten werken.

Tegelijkertijd, op een vreemde manier, ben ik bijna blij dat sommige dingen niet werken. Want in alle opzichten, ik bedoel als je alleen SignTick, AddBook en EasySite neemt, die drie dingen, zonder die drie dingen te doen, zou Better Proposals of A, niet bestaan; of B, als het bestond, zou het absoluut verschrikkelijk zijn.

De digitale handtekeningen waren een belangrijk onderdeel in SignTick en zijn nu prominent aanwezig in Better Proposals. Het is bijna exact dezelfde technologie.

AddBook heeft ons echt iets geleerd over organisatie en structuur. En over gelaagdheid van informatie en dat soort dingen. Het is duidelijk dat jullie dit ook veel hebben doorgenomen op Salesflare.

EasySite heeft ons echt geleerd - ik probeer het te zeggen zonder dat het afschuwelijk en slecht klinkt - maar we hadden te maken met klanten die niet echt wisten wat iets was. Wij waren de meest technische mensen die ze kenden. Dit waren het soort mensen dat een drankje in de cd-houder stopte, in de cd-drive. Ze zeiden dan: "Ik heb de cd gevonden, de bekerhouder, maar ik heb de cd-drive nog niet gevonden." Dat was letterlijk onze klantenkring in die tijd. We ontwierpen EasySite voor dat soort mensen.

Wat dat ons leerde was om je kopij echt uit te dagen en in vraag te stellen. Je kunt er niet te veel informatie in stoppen, je moet het kort en bondig houden, ... al dat soort dingen. Je hebt veel geleerd van deze dingen en ik zou ze geen van alle willen ruilen. Hoewel geen van deze drie projecten succesvol was, zou ik ze voor geen goud willen ruilen.

Jeroen: Ik begrijp het. Ben je met al deze opstartprojecten beïnvloed door je familie? In wat voor gezin ben je opgegroeid?

Adam: Mijn moeder is lerares. En mijn vader is een ingenieur. Geen programmeer ingenieur. Hij repareert dingen voor - ik zeg graag - een "drugsdealer", omdat hij voor een drugsbedrijf werkt. Een legaal bedrijf. En ja, hij repareert en onderhoudt de zware weegschalen en dat soort dingen in het bedrijf.

Toen ik op mijn 15e, 16e zei: "Ik wil mijn eigen bedrijf beginnen.", had geen van beiden enig idee wat iets anders was dan negen tot vijf. Het was een beetje een uitdaging. Maar ik denk dat ze er nu behoorlijk van overtuigd zijn dat ik gelijk had.

Er was niet veel - er was veel liefde - maar er was niet veel goede educatie vanuit een zakelijk perspectief. Ik heb eens iemand 600 pond laten betalen voor een website, terwijl dat mijn tarief van 300 pond was. De reactie van mijn moeder was: "Hoe kun je iemand zoveel geld laten betalen? Je bent zo'n oplichter. Je hebt huisarrest."

Het was niet bepaald een positieve aanmoediging om mijn prijzen te verhogen. Ik kreeg huisarrest voor het verhogen van de prijzen, wat betekende dat ik die week niet meer naar meetings kon gaan.

Jeroen: Haha.

Adam: Conundrum.

Jeroen: Wat heb je gestudeerd op de middelbare school? Iets gerelateerds?

Adam: Toen ik op school zat, waren wij de laatste jaargroep die geen computer had in ons onderwijs. Wij waren de laatste groep die het nooit had gehad. Ze hadden er niet eens een kwalificatie voor.

Ik deed het echt slecht op school. Ik had gewoon C's en D's over de hele linie. Mijn moeder is lerares en ik ging naar huis met C's en D's. Ze kon niet meer teleurgesteld in me zijn. Ze kon niet teleurstellender in me zijn. Terugkijkend is het best grappig.

Jeroen: Heb je ooit een "echte baan" gehad?

Adam: Ja, ik heb er een paar gehad.

Mijn allereerste echte baan was bij Tesco. Dat is een supermarkt, voor iedereen die het niet weet. Net als Walmart denk ik. Het is eigenlijk de grootste supermarkt in het Verenigd Koninkrijk. Ik stapelde al het nieuws en tijdschriften en kranten en dat soort dingen. Alles sorteren. Dat was mijn eerste baan.

Ik werd ontslagen bij Tesco's omdat ik te efficiënt was. En toen ging ik naar McDonald's voor ongeveer anderhalf uur. Ik had zoiets van, "Fuck dit, echt niet." Ik ging erheen omdat ik niet naar huis kon gaan zonder ander werk uit angst om uitgescholden te worden. Ik hield het maar een paar uur vol. Vertrokken. En toen heb ik een paar maanden geprobeerd om webdesignklanten te krijgen.

En toen had ik twee andere banen. Een daarvan was werken voor een bedrijf in bewegwijzering in de verkoop. Bewegwijzering voor winkels. Dat soort dingen.

Dat was best interessant. Het leerde me een beetje over bedrijven. Het bedrijf bestond uit ongeveer 12-15 mensen. Het was een interessante bedrijfsgrootte. Want er was duidelijk een verkoopafdeling, die bestond uit mij en één andere man. Dan was er het productieteam, dat in twee delen was opgesplitst. Het was best leuk om daar een soort proces te zien. Het was klein genoeg dat iedereen iedereen kende. Er was veel overlap in vaardigheden. Maar het was interessant om te zien hoe een bedrijf groeide en hoe afdelingen werden opgesplitst.

En de enige andere baan die ik ooit heb gehad, was ongeveer tien jaar geleden. Ik heb een jaar bij een bedrijf gewerkt dat Pure heet. Het is een e-mailmarketingbedrijf. Het verkocht e-mailmarketing aan bedrijven in een wereld waar MailChimp geen MailChimp was.

Dat was erg leuk. Ik heb daar veel geleerd over verkopen en over het verhogen van terugkerende inkomsten. Over wat mensen doet beslissen. En over de beste manieren om software als dienst te verkopen. Dat was erg interessant.

Jeroen: Dat geloof ik graag. Over het succesvol maken van een startup gesproken, tegen welke andere startup of oprichter kijk je op, en waarom?

Adam: Goede vraag. Ik denk dat het heel erg varieert. Ik merk dat de dingen die deze week belangrijk voor me zijn, anders zijn dan de dingen die vorige week belangrijk voor me waren. Ik denk dat ik zou zeggen de jongens bij Basecamp. Zij hebben waarschijnlijk de meest consistente boodschap die constant overeenkomt met de manier waarop ik mijn bedrijf wil runnen.

Ik geloof niet echt in dat hele VC-gedoe. Ik denk dat er miljoenen verschillende manieren zijn om het te doen en dat je dat niet hoeft te doen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar meestal is bootstrapping heel goed mogelijk. Het idee dat je niet 160 uur per week hoeft te werken. Een nee-lijst hebben in plaats van een ja-lijst. Zulke dingen zijn altijd waar geweest en ik denk dat als ik tegen iemand zou moeten opkijken, het Jason Fried en David Heinemeier Hansson bij Basecamp zouden zijn.

Maar ik denk dat het op een iets meer macro-niveau heel vaak verandert, omdat het hele werken in een SaaS-bedrijf zo, zo, zo veel verandert. Zes tot acht weken geleden hield ik me nog niet eens bezig met inhuren en uitbesteden. Terwijl het nu letterlijk het enige is waar ik mee bezig ben.

Jeroen: Ik begrijp het helemaal.

Adam: Het is zo verbazingwekkend hoe snel het verandert. Als je vastzit aan wat één persoon of één bedrijf je leert, dan krijg je misschien niet de dingen die je nodig hebt om dat te begrijpen. Het is goed om een open geest te hebben en informatie in te brengen als en wanneer je het nodig hebt.

Jeroen: Je hebt een punt. Zoals ik het hoor, ben je meer op zoek naar een bootstrapped startup dan naar een VC gefinancierde startup. Klopt dat?

Adam: Ja, ja, dat is het. Ik hou van het idee van controle. Als we besluiten om met ons product een iets andere richting in te slaan, wil ik dat niet hoeven op te lossen met 16 lagen Venture Capital management.

Ik hou ook niet van het pad dat de risicokapitaalwereld inslaat. Als je financiering aanneemt, verplicht je jezelf over het algemeen tot bepaalde dingen. Je moet toewerken naar die grote exit. Dat betekent ofwel het bedrijf verkopen, ofwel naar de beurs gaan, ofwel falen. En dat is het wel zo'n beetje.

Er is geen middenweg waar iedereen blij is met een mooie consistente, gezonde groei. Om je team te laten groeien als en wanneer je het nodig hebt. Om in een scenario te zitten waarin iedereen een goed leven heeft. Een scenario waarin niemand te hard werkt, maar we onszelf toch uitdagen.

Daar lijkt in de VC-wereld geen sprake van te zijn. Het is allemaal "go hard or go home" met alle middelen die nodig zijn, en dat is het. Dat past niet echt bij me, misschien gewoon omdat ik nu een oude man ben... Misschien zou dat cool zijn voor mijn 24-jarige zelf, maar op 33-jarige leeftijd wil ik geen baas meer.

Jeroen: Je kiest meer voor lifestyle dan voor het bouwen van iets groots?

Adam: Ik denk dat je het allebei kunt doen. Ik denk niet dat het het een of het ander is. Ik denk dat je een geweldig leven kunt hebben, de dingen kunt doen die je wilt doen en toch ook geweldige zaken kunt doen.

Ik bedoel, ja zeker, het zal misschien niet zo snel gaan. Dat moet je accepteren als je de bootstrapped route wilt volgen. Het zal langzamer gaan dan wanneer je 10 miljoen pond te besteden hebt. Het is duidelijk dat je dingen sneller kunt doen als je een enorme hoeveelheid geld op de bank hebt staan.

Maar ik zie niet in waarom het een keuze moet zijn. Ik bedoel, iets wat ontzettend belangrijk voor me is, is ervoor zorgen dat ik een leuke, chille zomer heb. Ik geniet van festivals. Ik ga graag en breng graag tijd door met mijn vrienden in verschillende delen van de wereld. Dat is iets wat super belangrijk voor me is.

Als ik een bedrijf had met risicodragend kapitaal, zou dat zo goed als onbestaand zijn. Er is geen enkele manier waarop je een durfkapitaalverstrekker kunt omdraaien en zeggen: "Ja, het is cool. Ik ga deze zomer in Italië of Kroatië rondhangen. Ik zie jullie eind augustus." Dat gaat niet gebeuren. Dat gaat niet werken en je kunt niemand ervan overtuigen dat dat een goede manier is om een bedrijf te runnen. Ook al is er niets mis mee.

Ik weet het niet. Dat ben ik gewoon. Ik denk dat je beide kunt doen.

Jeroen: Dus je wilt Better Proposals laten uitgroeien tot een groot bedrijf?

Adam: Ja, ik denk het wel. Ik bedoel, het is niet zo dat ik het ding zo klein mogelijk wil houden, maar ik wil niet onnodig groeien.

Ik denk dat veel mensen bij bootstrapped bedrijven denken aan "kleine bedrijven". Ik denk niet dat dat per se juist is. Er zijn tonnen en tonnen bootstrapped bedrijven die enorm zijn.

Twee van de grootste voorbeelden zijn misschien wel MailChimp en Basecamp. Denk je aan "projectbeheer", dan denk je aan Basecamp. Denk je aan "e-mailmarketing", dan denk je aan MailChimp. Geen van deze twee heeft geld aangenomen.

Wat hebben ze gemeen? Ze hebben allebei hun bedrijf niet veranderd. Ze hebben veranderd hoe ze dingen doen. Ze hebben zich aangepast. Maar ze hebben de basis niet veranderd, namelijk "We zijn een e-mailmarketingbedrijf. We zijn hier om e-mail eenvoudiger te maken." E-mail gaat nergens heen. Projecten uitvoeren gaat nergens heen.

Ik denk dat deze twee bedrijven een grotere inspiratie kunnen zijn voor oprichters dan we denken, omdat ze de dingen gewoon op de juiste manier doen. Niet onnodig snel groeien.

Ja, ze zijn snel gegroeid. Ja, het zijn grote bedrijven, maar ze zijn niet onnodig snel gegroeid.

Jeroen: Begrepen. Dat is interessant.

Als je morgen de loterij zou winnen, zou je dan nog steeds aan Better Proposals werken?

Adam: 100%. Ik kan niets anders bedenken wat ik liever zou doen.

Dat klinkt gek, maar ik zou niets veranderen. Ik zou waarschijnlijk ergens anders gaan wonen. Misschien mijn droomhuis bouwen en mijn perfecte werkomgeving hebben, maar ik zou mijn dag niet veranderen.

Ik heb al tijden geen wekker meer gezet. Ik zet alleen een wekker als ik ergens op vakantie ga. Ik hou van die vrijheid. Ik hou van het idee dat, als ik om half elf 's avonds wakker word, ik denk: "Oh, weet je wat? Ik voel een goede vier uur aankomen. Laten we gaan." Ik wil dat dat goed is en dat ik niet hoef te denken, "Oh, shit. Ik moet opstaan en morgen voor acht uur op kantoor zijn."

Ik stel kleine regels op, zoals dat ik nooit een telefoontje aanneem voor 11 uur 's ochtends. Dat is omdat ik weet dat ik nooit zo lang zou uitslapen. En als ik besluit om laat te werken of wat dan ook, dan wil ik niet dat iemand anders zijn of haar schema omgooit.

Het stelt me ook in staat om 's ochtends dingen gedaan te krijgen. Dus ja, ik weet het niet. Het is gewoon kleine regels voor jezelf maken. Je hoeft er niet vol voor te gaan, maar ik vind het wel goed om te beseffen dat je eigenlijk controle hebt over je eigen dag.

Jeroen: Waar besteed je op dit moment de meeste tijd aan? Hoe ziet je dag eruit?

Adam: De laatste paar weken was het meer instructies schrijven voor andere mensen, andere taken uitvoeren.

Ik ben ontwerper van beroep, dus ik doe alles wat met ontwerpen te maken heeft. Alles wat met marketing of schrijven te maken heeft, valt meestal onder mijn verantwoordelijkheid. En mijn medeoprichter Sabrina houdt zich bezig met alles wat met ontwikkeling en producten te maken heeft. Zij doet ook haar eigen ding.

Voor mij is het vooral schrijven. Het is ontwerpen. Het is dingen verbeteren, kijken naar beslissingen die we zes maanden geleden hebben genomen en het gewoon door de filter halen. Is dit nog steeds logisch? Is dit nog steeds de beste manier om dat uit te leggen met mijn nieuwe begrip van wat klanten willen en met de vragen die we elke dag krijgen? Is dat nog steeds relevant?

We hebben bijvoorbeeld net al onze sjablonen vernieuwd. Stuk voor stuk. Het heeft een fortuin gekost, maar het is het meer dan waard. Het kwam door gewoon de sjablonen te openen en ernaar te kijken en te zeggen: "Is dit de best mogelijke reclame voor ons bedrijf? Als ik dit aan iemand zou proberen te verkopen en ik zou hem maar één ding kunnen laten zien, zou dit het dan zijn?" En het antwoord was "nee". Dat bracht me ertoe om terug te kijken en contact op te nemen met enkele ontwerpers die ik kende en zei: "Het woord is aan jou. Doe je best en zorg dat deze dingen er zo goed mogelijk uitzien."

Jeroen: Zit je nu in een fase waarin je werkt aan optimalisatie in plaats van aan groei?

Adam: Ik denk dat veel hetzelfde is. Ik heb de homepage een paar weekenden geleden opnieuw bekeken en het lijkt erop dat de conversie van onze bezoekers met ongeveer een procent is gestegen, wat best goed is.

Je moet er gewoon voortdurend naar kijken. Optimalisatie en groei is ongeveer hetzelfde. Je neemt iets dat er al is en verbetert het, of je kijkt naar wat je niet doet en verbetert het op die manier.

Het enige wat ik soms een beetje moeilijk vind, is dat "geen lijstje". Er is altijd een lijst met dingen die ik moet doen. Altijd. Je kunt jezelf onnodig onder druk zetten door te denken: "Oh, we moeten dit doen. We moeten dat doen." Dat hoeft niet. Zelden zorgt dit er echt voor dat je dichter bij je doelen komt. Het beweegt de naald zelden zoveel. Dat is wat ik ontdek.

Jeroen: Ben jij degene tussen jou en je medeoprichter die meestal een voet op de rem zet, of ben jij degene die het gaspedaal intrapt? Degene die nee zegt tegen dingen, of degene die zegt "dat moeten we absoluut doen"?

Adam: Ik denk dat het een beetje van allebei is. Ik lees veel. Er komen meer ideeën in mijn hoofd dan in dat van Sabrina. Ik bedoel dat niet negatief. Ik stel mezelf gewoon bloot aan dingen die de richting van het bedrijf waarschijnlijk zullen beïnvloeden. Ik lees veel blogs. Ik lees een paar communities. Zij doet dat niet zo vaak. Ze krijgt mijn gefilterde versie ervan.

Meestal ben ik degene die zegt: "Laten we dit doen. Laten we dit doen. Laten we dit doen." Heel vaak, als ik enthousiast genoeg klink, kan ik haar overtuigen dat het een goed idee is.

Maar het is echt goed en belangrijk om iemand te hebben die je ideeën tegenspreekt. Dingen moeten hun plaats verdienen. Het kan een nieuwe functie zijn, een nieuwe persoon in je bedrijf, een nieuwe marketingmethode... Het kan van alles zijn. Maar als het iets is dat je nog niet eerder hebt gedaan, moet het vechten voor zijn plaats. Het moet iets zijn dat een verschil gaat maken.

Ik denk dat het heel belangrijk is om iemand in je bedrijf te hebben, of in de buurt daarvan, die terug kan krabbelen. Iemand die niet bang is om zelfs de beste ideeën tegen te spreken.

Jeroen: Over in balans blijven gesproken, hoe zorg jij voor een goede balans tussen werk en privé? Werk je echt laat door? Of stel je een limiet? Waar leg je de grens?

Adam: Ik heb geen grenzen. Ik ben nooit echt helemaal aan het werk of helemaal uitgeschakeld. Ik ga snowboarden en check Intercom op de stoeltjeslift. Of ik werk en speel tegelijkertijd FIFA. Dat soort stomme dingen.

Ik denk dat het waarschijnlijk komt doordat ik vanuit huis werk. Ik werk in mijn woonkamer. Maar dat is een keuze. Ik zou een kantoor kunnen nemen. De laatste keer dat we dat deden, vonden we het niet productiever dan iets anders. We hebben de moeite niet meer genomen.

We zijn een bedrijf op afstand. We hebben mensen in Brazilië, in Amerika, overal in Europa en waar dan ook, dus er is sowieso geen gecentraliseerde plek die zou kunnen bestaan.

Ik denk dat mijn persoonlijke vermogen om werk en vrije tijd van elkaar te scheiden vrij slecht is. Het is waarschijnlijk een van de dingen waar ik het slechtst in ben.

Het enige moment in de week dat ik mijn werk en vrije tijd echt volledig scheid, is wanneer ik voetbal. Dat is het. Het is de enige keer. Ik heb een uur per week waarin ik volledig losgekoppeld ben. Geen telefoon. Geen niets.

Jeroen: Dat is voetbal voor de Amerikanen?

Adam: Ja, precies. Voetbal voor de Amerikanen. Ik sta het grootste deel van de tijd op doel en krijg het koud.

Jeroen: Je bent een keeper?

Adam: Ik ben een keeper, ja.

Jeroen: Gaaf.

Adam: Ja, ik ben niet fit genoeg om een buitenspeler te zijn.

Jeroen: Is dat de manier waarop je mentaal en fysiek fit blijft? Is het voetbal? Of zijn er andere manieren om met stress om te gaan?

Adam: Ik denk dat de meeste oorzaken van stress voor de meeste mensen te maken hebben met geld. Het is de eerste, belangrijkste oorzaak van stress. Maar verder weet ik het niet. Ik denk dat het zichzelf regelt als je een bedrijf hebt dat winstgevend is en als je terugkerende inkomsten hebt.

Er moet zoveel misgaan om ons in de problemen te brengen. Het is onwerkelijk. Ik ga niet zeggen dat het nooit zal gebeuren, want op een gegeven moment gebeurt het waarschijnlijk wel. Dat houdt me met beide benen op de grond.

Als het gaat om het beheersen van stressniveaus, merk ik niet echt dat ik gestrest raak. Ik geniet van alles wat we doen. Misschien zou een beetje stress goed voor me zijn, omdat ik mezelf dan waarschijnlijk wat meer zou pushen.

Jeroen: Het klinkt alsof je je bedrijf hebt opgezet op een manier die het stressniveau minimaliseert, want zodra je durfkapitalisten aan boord krijgt of meer mensen begint aan te nemen, begint de stress pas echt.

Adam: Helemaal mee eens. Het is grappig. Sinds een paar weken zit ik zelf aan iets te werken en dan denk ik: "Oh, ik vraag me af wat hij of zij aan het doen is." Er zijn allemaal taken die ik aan mensen begin toe te wijzen. Drie maanden geleden had ik die problemen nog niet. Ik deed gewoon mijn eigen ding en dat was het. Nu ben ik begonnen met het uitbesteden van een heleboel dingen en probeer ik mijn eigen tijd vrij te maken zodat ik een beetje effectiever kan zijn op de gebieden die nodig zijn.

Zelfs dat zou ik geen stress willen noemen, maar het is een andere zorg. Het is een andere gedachte die ik nog niet had en die af en toe de kop opsteekt. Ik zou het geen stress noemen, maar het is zeker iets anders om over na te denken, en ik denk dat dat groeit. Of niet?

Als ik erover nadenk, heb je een heel goed punt gemaakt. We hebben de dingen zo opgezet dat het niet echt storend is. Het is eigenlijk een soort stressvrije omgeving.

Het meest stressvolle dat onlangs gebeurde, was dat onze server midden in de nacht zonder schijfruimte kwam te zitten. Hij crashte. Ik werd raar wakker en keek naar mijn telefoon. Je kunt me verwijten dat dat iets slechts is, maar deze keer was het goed. Ik pakte hem op. Ik kreeg een e-mail van het hostingbedrijf waarin stond: "Uw schijfruimte is 95%." Toen ging het recht over de limiet. Dat is waarschijnlijk de grootste stress die me de afgelopen paar jaar is overkomen, op een vreemde manier.

Jeroen: Waar besteed je naast voetbal en werk graag je tijd aan?

Adam: Ik weet het niet want ik kijk geen films. Ik kijk voetbal. Ik ben een grote Barcelona-fan.

Wat dacht je van deze voor het evenwicht tussen werk en privé: Ik doe niets als het niet samenvalt met een wedstrijd van Barça. In mijn agenda staan alle voetbalwedstrijden van Barcelona. Als iemand wil bellen, ben ik niet beschikbaar omdat er een wedstrijd is. Dat kan ik niet doen. Ik zou op geen enkele manier een wedstrijd van Barcelona willen missen.

Ik zou het eigenlijk niet erg vinden om af en toe een wedstrijd te missen. Het is iets waarvan ik beslis dat het belangrijk is, en dat moet het eindpunt zijn. Of ik wel of niet om die wedstrijd geef, is irrelevant. Het is meer het feit dat er een moment is waarop niemand me kan pakken.

Verder ga ik vaak op reis en op vakantie. Dat is iets waar ik naar uitkijk. Er staat altijd wel iets in de agenda.

Ik geef de voorkeur aan lange, goede reizen. Dat doe ik in plaats van drie dagen en dan een stedentrip of zo, zoals toen ik laatst bij jou en het Salesflare team op bezoek was. Dat was de kortste reis die ik in tijden heb gemaakt. Het was gewoon een vijfdaagse trip. Dat is vrij zeldzaam voor mij. Meestal is het veel, veel, veel langer, en ik zorg ervoor dat ik kan werken en mijn dingen doen terwijl ik weg ben. Ik probeer die twee echt te combineren.

Jeroen: Als je Better Proposals zou verkopen voor een ton geld en je zou je leven kunnen leiden zoals jij dat zou willen, zou je dan gaan reizen? Of wat zou je doen?

Adam: Ja, kijk, ik weet het niet. Ik weet het echt niet. Ik denk dat ik iets soortgelijks zou moeten doen als wat ik nu doe omdat... ik weet het niet.

De perfecte dag voor mij is iets waarbij ik het huis uit kom. Ik moet zinvol werk doen en ik moet iets vooruit helpen.

Ik moet ook iets doen dat helemaal losstaat van het werk. Dat kan 20 minuten snel tv kijken zijn, maar het kan ook voetballen zijn of een voetbalwedstrijd kijken. Mijn familie zien, ergens koffie gaan drinken, iets fysieks, iets buitenshuis, het werk op de een of andere manier vooruit helpen en dan wat sociale communicatie met iemand, een snel gesprekje met een vriend of een sms'je naar een meisje. Iets dat helemaal niets met werk te maken heeft en wel sociaal is.

Ik probeer zoveel mogelijk van die kleine dingen op een dag te doen. Als je te veel dagen achter elkaar geen van die dingen doet, begint het leven een beetje vreemd te worden.

Jeroen: Waar ben je gevestigd?

Adam: Ik ben in Brighton.

Jeroen: Waar staat Brighton bekend om?

Adam: Brighton staat bekend om zijn homo's. Het staat erom bekend dat het een beetje een rare, een soort kookplaats is. Het is niet helemaal vreemd om door het centrum van Brighton te lopen en iemand te zien met groen piekhaar en roze panty's aan en een baard. Zo raar is dat niet in Brighton.

Jeroen: Het is aan zee, toch?

Adam: Ja. Voor iedereen die het niet weet: als je weet waar Londen ligt, trek dan een lijn van Londen recht naar beneden tot je bij de zee bent. Dat is Brighton.

Jeroen: Is het een goede plek om je startup te hebben?

Adam: Ja. We maken er niet zoveel gebruik van, maar Brighton SEO is een van de grootste SEO-conferenties ter wereld. Het vindt plaats op ongeveer acht minuten van waar ik woon.

Ik weet zeker dat er in Brighton heel veel kleine startup-gemeenschappen en dat soort dingen zijn waar we aan kunnen bijdragen en bij betrokken kunnen raken, maar op de een of andere manier maak ik daar geen gebruik van.

Jeroen: Zijn er nog andere coole startups die we moeten kennen en die gevestigd zijn in Brighton?

Adam: Er is een mediapublicatie die Happy Startup School heet. Die jongens runnen een co-working space, maar ze doen ook conferenties en dat soort dingen. Kleine retraites en zo. Het is best cool.

Er zijn een paar grote bureaus. Fresh Egg is een groot bureau. Ze zijn gevestigd in Worthing, wat ongeveer vijf mijl de andere kant op is dan Brighton.

En dan is er nog het boekhoudprogramma Kashflow. Ze zijn nu zo'n beetje ingehaald door Xero. Ze hebben een roze logo. Een paar jaar geleden waren ze echt heel groot. De oprichter van Kashflow woont in Brighton.

Jeroen: Laten we afronden met een paar leerpunten.

Wat is het laatste goede boek dat je hebt gelezen? Waarom heb je ervoor gekozen om het te lezen?

Adam: Ik heb al heel lang geen boek meer gelezen. Maar mijn favoriete zakelijke boek is Rework. Het boek van de jongens van Basecamp. Dat is veruit mijn favoriete boek.

Jeroen: Waarom is dat?

Adam: Omdat het allemaal bruikbaar is. Er staat helemaal geen pluis in. Het zijn allemaal korte essays. Het is alsof je 25 blogposts leest. Elk bericht is een volledig onafhankelijke gedachte. Je kunt het ermee eens zijn of niet.

Rework is een goed boek. Het is gericht op een eenvoudig thema van het heroverwegen van de manier waarop je werkt. Dat is het. Dat is zo direct als de titel kan zijn. Het is super gemakkelijk te lezen. Snel te lezen. Goed gepresenteerd.

Jeroen: Dat is echt grappig. Eigenlijk, toen we begonnen met Salesflare, was het eerste boek dat mijn medeoprichter, Lieven, en ik lazen Getting Real, ook van de Basecamp jongens. Het was ons handboek in het begin en het liet ons zien hoe we het bedrijf zouden starten.

Adam: Ja, we doen precies hetzelfde. Getting Real is briljant. En Rework is goed. Er komt trouwens binnenkort een nieuw boek uit.

Jeroen: Cool, ik heb Rework nog nooit gelezen. Ik ga er eens naar kijken.

Adam: Doe het, man. Het is echt een geweldig boek. Veel ervan is, als je die jongens hebt gevolgd, standaard spul.

Houd geen vergaderingen. Je doet je beste werk waar je je beste werk doet. Dat soort inzichten.

Het weerspiegelt waarschijnlijk veel van waar we het vandaag over hebben gehad.

Jeroen: Is er iets waarvan je had gewild dat je het had geweten toen je begon?

Adam: Het is best moeilijk omdat je alleen weet wat je op dat moment weet. Ik geloof er heilig in dat je dingen moet weten wanneer het goed is om ze te weten. Het is niet handig om je deze dingen van tevoren te vertellen.

Ik bedoel, ja, ik weet het niet. Er zijn veel dingen waar ik op terugkijk en zeg, "Oh, als ik dat eerder had gedaan, dan was dat beter geweest."

Sinds kort letten we op vergelijkingspagina's van concurrenten. Het zou geweldig zijn geweest als we dat een jaar geleden al hadden gedaan. Maar eigenlijk zijn we nu pas op een punt dat ons merk sterk genoeg is om echt mee te doen aan dezelfde gesprekken als sommige van die jongens, dus het is een beetje zinloos om het eerder te doen.

Het klinkt heel raar en gek, maar alles gebeurt in dat opzicht met een reden en je leert dingen wanneer het goed is om dingen te leren. Je gaat de hele tijd vooruit.

Er zijn zeker dingen die je eerder zou kunnen doen. Het zijn stomme dingen, man, zoals: Ik wou dat ik bepaalde dingen in Intercom eerder had getagd. Ik heb geen idee wie welk sjabloon heeft. Het helpt me niet om te richten. Dat soort kleine dingen. Maar er zijn geen echt grote dingen.

Als iemand tegen me had gezegd: "Oh, je moet X doen", dan had ik het waarschijnlijk toch niet gedaan.

Jeroen: Als je opnieuw zou beginnen, zou je dan iets wezenlijk anders doen of heb je gewoon "geen spijt"?

Adam: Er is niets dat eruit springt dat zo belangrijk was als, "Oh, we hebben een jaar verspild aan dit of dat".

Ik denk dat ik vanaf het begin een heel duidelijk idee heb gehad van waar ik met dit bedrijf naartoe wilde. Ik wist al heel vroeg wat ik wilde. Geautomatiseerd inkomen.

Het moest gebaseerd zijn op mensen die een product kochten of iets dergelijks. Dat is het. Het mocht niet afhankelijk zijn van mijn tijd of iemands tijd die ik betaal. Dat was echt heel belangrijk voor me. Alles wat we de afgelopen 10 jaar als bedrijf hebben gedaan, was op dat punt gericht.

We zijn van het ontwerpen van websites naar het ontwerpen van software gegaan, naar het maken van het Better Proposals product, en uiteindelijk hebben we al het andere stilgelegd.

Ik denk dat we dom zouden zijn geweest als we dat eerder hadden gedaan. Als we onze klantendienst super vroeg hadden stopgezet, dan hadden we geen geld gehad om Better Proposals te bouwen op de manier waarop we dat hebben gedaan. En als we het niet hadden gebouwd met de kwaliteit die we hebben gedaan, dan zou het niet het product zijn dat het nu is, en het zou niet in staat zijn geweest om de ongeveer 5000 mensen te weerstaan die we hebben aangenomen met AppSumo, en de duizenden anderen die we sindsdien hebben gedaan en ook daarvoor.

We zouden het niet zo goed gedaan hebben. Dus ja, ik wil niet zeggen: "Oh, we hebben nooit fouten gemaakt." Natuurlijk... Maar in termen van het algemene proces, denk ik dat we het ongeveer goed hebben gedaan.

Jeroen: Laatste vraag: wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?

Adam: Ik weet niet of het één advies is dat iemand me heeft gegeven, maar doe gewoon geen dingen die je niet wilt doen. Soms moet je wel, maar dat is het grotere plaatje. Als je één rotstreek uithaalt die tot 10 goede dingen leidt, is dat het misschien wel waard.

Beter gezegd: doe niets consequent wat je niet wilt doen voor een bepaalde tijd, want het is het gewoon niet waard. Het put al je creativiteit uit. Het slurpt al je energie op. Dingen doen die je niet wilt doen is zieltogend.

Ik heb absoluut enorm veel respect voor iedereen die een nevenactiviteit opbouwt naast zijn of haar dagtaak. Om van negen tot vijf te werken en uitgeput je werk te verlaten en dan thuis te komen en te beginnen met coderen of een nieuw project op de markt te brengen, of te schrijven of wat het ook is dat je doet... om dat te doen nadat je energie de hele dag uit je is gezogen, is absoluut enorm. Enorm respect voor iedereen die dat doet. Ik ben er vrij zeker van dat ik het op dit moment niet zou kunnen.

Doe gewoon niet iets wat je niet wilt doen. Dat is waarschijnlijk het belangrijkste wat ik zou zeggen. Al het andere komt daaruit voort. Onthoud: het is jouw leven. Probeer niet te veel dingen te hebben die je in een richting trekken die je niet op wilt.

Ik heb het supergeluk gehad dat ik een ongelooflijk ondersteunende medeoprichter heb die weet wanneer ze moet meegaan in mijn stomme mentale ideeën en wanneer ze moet zeggen: "Adam, stop gewoon met zo'n idioot te zijn." Dankzij haar heb ik die balans gevonden. Het is superbelangrijk om goede mensen om je heen te hebben. Ik ben daar super dankbaar voor.

Genoten? Lees Founder Coffee interviews met andere oprichters.