Rob Walling van Drip

Jeroen: Hoi Rob, leuk dat je bij Founder Coffee bent.

Rob Walling: Graag gedaan, bedankt dat ik mocht komen.

Jeroen: Jij bent de voormalige oprichter van Drip; nu werk je aan Tiny Seed, toch?

Rob Walling: Dat klopt. En ik vind voormalig oprichter grappig klinken. Ik zal altijd de oprichter zijn, ik werk er alleen niet meer. Ik ben de voormalige CEO, zou je kunnen zeggen.

Jeroen: Voormalig CEO, ja. Hoe lang heb je daar gewerkt, na de overname?

Rob Walling: Ik en mijn medeoprichter hebben Drip in juli 2016 verkocht aan Leadpages en ik heb ongeveer 20 maanden voor Leadpages gewerkt. En toen vertrok ik ongeveer zeven maanden geleden.

Jeroen: Gaaf. Dus op naar nieuwe uitdagingen?

Rob Walling: Inderdaad. Ik dacht dat ik met vervroegd pensioen zou gaan, maar zo werkt het natuurlijk nooit als je een serie-ondernemer bent. Dus ik wist dat ik iets hierna zou doen, ik wist alleen niet wat het was. Maar inmiddels ben ik bij Adam beland, dus daar zullen we het vandaag zeker over hebben.

Jeroen: Ja, laten we eerst even inzoomen op Drip misschien. Wat doet Drip?

Rob Walling: Drip begon als een kleine; laten we zeggen dat het een ESP werd, een e-mail service provider zoals Mailchimp. Maar het begon als een kleine add-on widget die je bijna kon toevoegen aan Mailchimp of AWeber. En toen werd het een volwaardige ESP waar je broadcast e-mails kon versturen of zelfs je lijst kon beheren. Toen voegden we er automatisering aan toe en zo werd het een next level, zoals Mailchimp plus. Dus mensen zouden upgraden naar Drip vanuit Mailchimp of AWeber. Wij zaten meer in de buurt van Infusionsoft of Active Campaign, als een echt automatiseringsplatform.

En zoals ik al zei, Leadpages heeft ons in 2016 overgenomen, en sindsdien is er alleen maar meer verdubbeld. Er is een hele visuele workflow builder en allerlei gekke dingen die je ermee kunt doen. Ik richt me tegenwoordig meer op e-commerce, maar ik gebruik het nog steeds voor al mijn bedrijven. Ik beheer MicroConf en mijn persoonlijke robwalling.com lijst erop. En ik heb een nieuw bedrijf, Tiny Seed, en dat zit allemaal in Drip en daar werkt het heel goed voor. Dus het is niet zo dat het niet werkt voor niet-eCommerce, maar ik denk wel dat hun marketing zich daar tegenwoordig meer op richt.

Jeroen: Yep. Het is heel interessant dat het is gegroeid van een heel kleine plugin, naar een e-mail service provider, naar een soort automatiseringsplatform. Kun je misschien ingaan op de allereerste stadia? Waarom ben je begonnen met deze plugin?

En welk probleem probeerde het op te lossen? En hoe zijn jullie begonnen? Wanneer was het dat jullie zeiden, "Oh, we hebben dit probleem hier. Daar moeten we echt iets voor maken"?

Rob Walling: Ja, helemaal. Het was eind 2012 en ik had een SaaS-app genaamd HitTail. Het is een long tail SEO keyword tool. En ik was dat vrij goed aan het laten groeien. Het was een SaaS-app voor één persoon en ik had een paar aannemers. Het was erg winstgevend en ik genoot ervan, maar ik merkte dat het echt moeilijk was. Ik kreeg veel verkeer naar die site en ik merkte dat het moeilijk was om e-mail vast te leggen. Ik wilde gewoon sneller een lijst opbouwen.

Ik merkte dat wanneer ik de e-maillijst opbouwde, er meer tests werden omgezet. En dus ging ik naar buiten en zei: "Kijk, ik wil gewoon een klein JAVA script pop-up die kan verschijnen als een kleine broodrooster widget in de rechterbenedenhoek, of gewoon pop-up." Dit is vóór SumoMe, vóór OptinMonster. Het is voor alles wat we vandaag hebben - dat hele ecosysteem bestond nog niet.

Dus ik had een aannemer genaamd Derrick die voor me werkte, hij was een ontwikkelaar. En ik zei: "Hé, kun je een of andere open source bibliotheek pakken?" En ik denk dat hij jQuery pakte en deze kleine pop-up widget bouwde. Toen hebben we het in Mailchimp gepompt en een autoresponderreeks gemaakt, dat was eigenlijk gewoon een minicursus per e-mail, waarin mensen werden voorgelicht over long tail SEO. Het kostte hem bijna een week om dit te doen omdat hij een heleboel code moest hacken en hij moest ontwerpen en al deze dingen doen. En ik dacht, dit is gekkenwerk. Dit is stom dat dit niet eenvoudiger te doen is.

Het stuwde onze conversie omhoog. We begonnen 30% meer van onze unieke bezoekers te converteren naar een proefversie. Ze deden er iets langer over omdat ze de cursus doorliepen en zich na ongeveer drie of vier e-mails aanmeldden.

Dus ik had zoiets van dit moet in principe een SaaS-app worden. Dus toen zeiden we: "Oké, laten we gaan bouwen. Ik pakte Derrick en zei: "Je kent Ruby on Rails. Bouw wat je net gebouwd hebt, maar bouw het als een op zichzelf staande SaaS app in Rails. En wat we gaan doen is dat we alleen de e-mail aan de voorkant vastleggen en we pompen het in Mailchimp of AWeber."

We bouwden ook ons eigen autorespondersysteem dat toen nog vrij rudimentair was. Ik begon een lijst op te bouwen toen we dat idee eenmaal hadden en ik wist waar we naartoe wilden. En dus bouwde ik in de loop van 2013 een e-maillijst van ongeveer 3500 mensen. We begonnen halverwege 2013 met de lancering, heel langzaam, gewoon om mensen binnen te halen. En in november 2013 heb ik de rest van de lijst een grote duw gegeven.

Jeroen: Ja. Dus als ik het goed gehoord heb, ben je begonnen omdat het erg moeilijk was om een soort Optin pop-up voor je site te maken, toch?

Rob Walling: Ja.

Jeroen: En je hebt iets gemaakt dat dat doorstuurt naar bijvoorbeeld Mailchimp?

Rob Walling: Ja.

Jeroen: Maar al snel bedacht je dat je ook je eigen autoresponder kon maken. Wat dreef je om dat te doen?

Rob Walling: Nou, om eerlijk te zijn, zou ik zeggen dat we zijn gestart met onze eigen autoresponder. Dat was het aanvankelijke doel omdat we vanaf het begin een soort op zichzelf staand bedrijf wilden zijn. Maar we realiseerden ons dat veel mensen Mailchimp en AWeber gebruikten en dat ze niet nog iets anders wilden dat e-mail voor hen verstuurde. Dat verzoek kwam al heel vroeg. Ik heb veel aan klantenontwikkeling gedaan, veel e-mails en telefoontjes en demo's en zo. En bij de eerste 10 of 15 mensen die bereid waren om ons te betalen, zeiden ze: "Weet je, ik wil echt alles op één plek hebben. Kun je, wanneer je de e-mail vastlegt, de persoon gewoon in Mailchimp pompen en het op die manier doen?"

En we zeiden: "Natuurlijk, waarom niet." Dus bouwden we die integratie, en daarna bouwden we AWeber.

Later werden we een ESP - het was echt eind 2013 of begin 2014. Dus het was ongeveer een jaar nadat we aan onze code hadden gewerkt. Toen hebben we die integraties ongedaan gemaakt omdat we nu in feite met hen aan het concurreren waren en het voor ons geen zin meer had om door te gaan met het offloaden van onze abonnees naar een concurrent.

Jeroen: Ja.

Rob Walling: Dus het was snel. Ik weet niet of je het een volledige ommezwaai zou noemen, of gewoon een ontwikkeling van het product, toch?

In het begin, toen we in november 2013 van start gingen, e-mailde ik de lijst en we bereikten ongeveer $8.000 aan MRR in onze eerste maand. En daar was ik echt blij mee. Ik zag het als een soort lifestylebedrijf. Het probleem was echter dat terwijl ik top of funnel verkeer en prospects in de app pompte, het niet echt groeide. Er was gewoon veel te veel verloop.

Dus in de loop van ongeveer vier, vijf maanden, dus begin 2014, kreeg ik het tot ongeveer 10.000 of 11.000 MRR. Maar ik besteedde veel tijd aan marketing en veel moeite. En het had veel sneller moeten groeien dan dat. Churn was 15% of zoiets per maand.

Jeroen: Wow.

Rob Walling: En ik wist dat we geen product-markt-fit hadden en dat ik in feite het gebrek aan het bouwen van iets wat mensen willen aan het goedmaken was met alleen maar veel top of funnel verkeer.

Jeroen: Yep. Dus eigenlijk had je dit kunnen inbouwen in een volledige pop-up oplossing of zoiets?

Rob Walling: Zou kunnen, op een gegeven moment.

Jeroen: Zoiets als ingehaakt.

Rob Walling: Ja. Dus we evalueerden dat we helemaal afstapten van e-mail en gewoon een front-end pop-up maakten en alle dingen deden die je daarmee kunt doen: splittesten, timing, scrollen, intentie om af te sluiten en zo meer. En in feite kwam OptinMonster, geloof ik, eind 2013 of begin 2014 ook op de proppen. Ze waren eerst een WordPress-plugin en werden toen een SaaS-app. SumoMe, geloof ik, werd gelanceerd in 2014-2015.

Het interessante is dat we een audiodocumentaire van ongeveer 90 minuten hebben opgenomen. Hij was de aannemer die het bouwde en werd later met terugwerkende kracht medeoprichter van Drip omdat hij zo'n centrale rol speelde. Maar hij en ik hadden elke week een gesprek van ongeveer 15 minuten, dat we opnamen, een spraakgesprek.

We hadden ongeveer negen uur aan audio, in de loop van het jaar, van de kwelling en de verwarring om dit te lanceren. En dat heb ik teruggebracht tot ongeveer 90 minuten, en je kunt horen dat er een heel segment in het midden zit waarin ik zeg: "Wat bouwen we? Voor wie bouwen we dit? Ik weet niet eens meer wat we aan het bouwen zijn."

Het is gewoon een soort chaos en verwarring. Dat staat dus op de Start-Up Stories Podcast. Het is slechts een audiobestand van 90 minuten, maar het is behoorlijk interessant en gaat echt de diepte in rond die periode van 2013 tot begin 2014.

Jeroen: Ja. Maar toen nam je de beslissing om een ESP te bouwen.

Rob Walling: Dat klopt.

Jeroen: En toen zag je dat automatisering iets interessants was?

Rob Walling: Ja, dat is precies wat er gebeurde. We begonnen met het bouwen van de ESP-functies en wat lichte automatisering. En dit was voordat Infusionsoft bestond. Er was echt geen goed alternatief dat niet veel duurder of moeilijker in gebruik was. Dus we hadden een paar klanten die zeiden, "Weet je wat als jullie het zo zouden kunnen maken dat wanneer iemand op een link klikt in een e-mail die ik verstuur, ik een tag kan toevoegen aan die abonnee. Of ik kan ze van de ene campagne naar de andere verplaatsen," Gewoon heel eenvoudige automatiseringsdingen, die heel moeilijk te doen waren in Mailchimp of AWeber, of zelfs onmogelijk om eerlijk te zijn, tenzij je code en API's en zo gebruikt.

We kregen klanten die zeiden: "Als je letterlijk twee of drie van deze automatiseringsdingen zou kunnen doen, zou ik overstappen van Mailchimp of AWeber."

En dat was voor mij een groot signaal van 'whoa, ik denk dat dit is waar de ruimte naartoe gaat'. Want op dat moment hoorde ik marketingautomatisering, die uitdrukking, voor het eerst in 2013. Ik wist niet eens wat het was. En het werd, het groeide echt in die tijd. Dus we hebben die golf opgevangen.

Het was een moeilijke beslissing om te kiezen voor automatisering, omdat het product daardoor niet langer een lifestylebedrijf was. Het maakte het erg concurrerend. We doken eigenlijk in rood water waar al die grote bedrijven zaten met al die financiering, en wij waren bootstrapped.

Het waren twee jongens die vanuit mijn thuiskantoor werkten. En het was alsof we dit echt gingen doen? We gaan het product ingewikkelder maken, niet alleen aan de voorkant, maar ook aan de achterkant. Het wordt een echte SaaS-app en we gaan er met twee vuisten tegenaan. En dus heb ik een tijdje met die beslissing geworsteld en uiteindelijk gezegd dat ik denk dat dit de juiste weg is.

Jeroen: Juist.

Rob Walling: En dus toen we automatisering begonnen in te voeren, daalde de churn gewoon. Dus het ging van 15 naar 12, naar 10, 7 en 5. Het bleef maar dalen, dalen en dalen. Het bleef maar dalen, dalen en dalen. Het was grappig dat ons aantal proefabonnementen in die periode daalde en onze MRR steeg omdat de churn zo snel daalde. Omdat het duidelijk was, sloegen we toe in mijn visie. Product market fit is volgens mij geen binair iets. Het is een continuüm. En we kropen in de loop van ongeveer drie of vier maanden omhoog op die ladder terwijl we nieuwe automatiseringen uitbrachten.

En tegen de tijd dat we begin tot midden 2014 waren, waren we in wezen wat ik e-mailmarketing met automatiseringen zou noemen. We waren geen volwaardig product met visuele opbouw en alles, maar we waren zeker een stap boven die basis-ESP. En mensen merkten dat we een eenvoudigere versie waren om te gebruiken in vergelijking met de andere duurdere automatiseringsproviders. En het was waanzinnig. De groei zette in, we waren ineens gek.

Jeroen: Het klinkt dus alsof je bent begonnen met het opstarten vanuit het perspectief van een lifestyle bedrijf, en dat je daarna bent begonnen met het opzetten van een "heel serieus" bedrijf. Kun je ons meer vertellen over wat je motiveerde om dit soort dingen te gaan doen? Wat zag je aanvankelijk als je doel bij het starten van bedrijven?

Rob Walling: Ja, dat is een goede vraag, want ik ben veel mensen tegengekomen die een bedrijf willen beginnen om rijk te worden, of ze willen een bedrijf beginnen voor de macht en de roem, en om een impact te maken. Er zijn allemaal verschillende redenen en ik geloof niet dat iedereen dezelfde motivatie heeft. Ik ben dus altijd een maker geweest. Ik bouw graag dingen. Dus vanaf dat ik jong was, maakte ik dingen met Lego, of toen ik acht was leerde ik programmeren. Ik begon toen code te schrijven en ik hield van spelletjes bouwen. En ik schreef boekjes en boeken en verkocht die via advertenties in de krant omdat ik het interessant vond om boeken te maken. Ik schreef boeken over het verzamelen van strips en zo.

Toen ik ouder werd, van de universiteit kwam en voor andere mensen ging werken, realiseerde ik me dat ik niet graag dingen doe die ik niet leuk vind. Dus ging ik aan het werk en werkte ik een paar jaar in de bouw. Toen ben ik overgestapt op programmeren en dat ging prima. Ik vond het leuk. Maar ik bouw niet graag dingen voor andere mensen.

Ik dacht bij mezelf, hoe kan ik 24 uur per dag controle hebben over mijn eigen tijd, waarin ik kan doen, en bouwen, en maken wat ik wil? En dat was echt de knop die omging voor mij; ik denk dat de enige manier om dat te doen is om mijn eigen bedrijf te runnen of een bedrijf te starten en het voor genoeg geld te verkopen zodat ik niet meer hoef te werken. En dan kan ik gewoon gaan maken wat ik wil.

En voor mij is het leuk om bedrijven te maken. Software maken is leuk. Dus wat dat betreft heb ik geluk dat dingen die ik leuk vind om te doen, winstgevend zijn en waarde creëren in de wereld. En dus heb ik dat teruggekregen. Maar dat is echt mijn motivatie geweest.

Ik heb nooit het verlangen gehad om hard te lopen. Als je me zou vragen of je het leuk zou vinden om Facebook te beginnen of Uber te runnen of wat dan ook, dan heb ik daar geen behoefte aan. Op een gegeven moment heb je genoeg geld om te doen wat je wilt. Waarom zou je dit grote bedrijf blijven runnen? Al die kopzorgen en alles wat erbij komt kijken. En dat is slechts mijn perspectief. Ik weet dat iemand als Zuckerberg het leuk vindt en daarom doet hij het. Maar mijn motivaties zijn heel, heel anders.

Jeroen: Yep. Denk je dat hij niet iemand is die geniet van dit bouwproces?

Rob Walling: Ik weet het niet. Het is moeilijk te zeggen. Ik bedoel, hij was zeker veel dingen aan het bouwen en lanceren toen hij op Harvard zat. Dus er was iets in hem dat wilde creëren. Wat ik heb gehoord in This Week in Startups is dat Zuckerberg in feite bijna geen interesse heeft in de activiteiten van het bedrijf, en dat is wat Sheryl Sandburg doet, als zijn COO. En dat hij zich echt richt op de dingen die hij leuk vindt. Dus er is nog steeds iets waar hij van geniet en hij is waarschijnlijk in staat om dingen te maken.

Denk ook aan Larry en Sergey bij Google. Ze zitten daar niet meer aan het zoekalgoritme te werken. Ze zijn overgestapt op nieuwe, interessante problemen. Het zijn makers en ik denk dat ze dat "hé, we zijn echt rijk geworden en we hebben een geweldig bedrijf opgebouwd van 100 miljard dollar ... enkele honderden miljarden" in evenwicht hebben gebracht. Maar ze hebben dat gebruikt om zichzelf toe te staan andere dingen te maken, op een totaal andere schaal dan ik ooit zal kunnen doen.

Jeroen: Yep. Je bent vrij recent overgestapt naar de wereld van VC funding, als investeerder, toch?

Rob Walling: In essentie. Er is een pad in 2011 waar ik nauwelijks geld had. Ik kreeg een e-mail van een collega genaamd Jason Cohen, een collega-blogger. We zaten in de start-up blogosfeer. En hij zei: "Hé, ik begin een WordPress hostingbedrijf dat WP Engine heet. En we zijn het nu ongeveer een jaar aan het laten groeien, en ik ben bezig met een investeringsronde. Het is een gesloten ronde, het is overtekend. Maar als je er wat geld in wilt steken, zou dat cool zijn."

Dat was dus mijn eerste Angel Investment en ik beschouwde het eerlijk gezegd als een geschenk om deel uit te maken van de eerste twee rondes van WP Engine - dat, zoals jullie waarschijnlijk weten, jullie luisteraars waarschijnlijk weten, nu letterlijk honderden miljoenen dollars waard is. Niet mijn aandeel, maar het hele bedrijf.

Jeroen: Ja.

Rob Walling: Ik heb nooit financiering opgehaald, maar ik ben nooit tegen financiering geweest. Ik ben tegen het werven van fondsen als je niet weet waar je aan begint. Fondsen werven als je niet begrijpt dat je misschien de controle opgeeft, of als je de beweegredenen niet begrijpt, of als je geen bestuur wilt, maar wel fondsen werft en daar later boos over wordt, is een no-no. Ik zie mensen dat doen en dan zeg ik: doe dat niet. Haal gewoon geen geld op als het een probleem gaat worden.

Ik ben ook tegen iedereen die denkt dat de enige manier om een SaaS- of softwarebedrijf te starten is om geld in te zamelen, want ik denk ook niet dat dat waar is. Maar tegelijkertijd heb ik genoeg vrienden die financiering hebben opgehaald en dat was een geweldige ervaring voor hen, en ik heb zelf ongeveer een dozijn Angel-investeringen gedaan in de loop van de afgelopen zeven jaar. Ongeveer de helft daarvan zijn in bedrijven die meer op het Silicon Valley-traject zitten. En ongeveer de helft daarvan is met collega's die echt stevig gaan groeien, waarschijnlijk naar een zeven-cijferig SaaS-bedrijf. En die, de winstmarges op SaaS zijn erg mooi. Ik denk niet dat het een slecht idee is om, zoals verschillende van deze mensen deden, een enkele ronde van misschien 200.000 dollar te doen om sneller te kunnen starten. Als je dan eenmaal winstgevend bent, kun je de dividenden verlagen, of je kunt de investeerders uitkopen, of je kunt het bedrijf verkopen en iedereen maakt het goed. Ik bedoel, dat zijn de drie opties.

Ik zou zeggen dat ik minder een durfkapitalist ben omdat dat een bepaalde connotatie heeft, snap je wat ik bedoel? Vooral in mijn kringen, mijn bootstrap kringen. Ik ben veel meer bezig met het bouwen van bedrijven dan met het bouwen van slideshows. Maar ik geloof nog steeds dat je een bedrijf kunt opbouwen en een soort van kleine ronde kunt doen om je te helpen sneller te gaan in de begindagen. Dan verlies je misschien niet de controle over je bedrijf. Je hebt geen raad van bestuur, je neemt geen institutioneel geld aan en je hoeft geen nieuwe ronde te doen als je dat niet wilt. Ik denk dat het grote omslagpunt is dat als je eenmaal geld hebt opgehaald bij een durfkapitalist, je elke 18 maanden opnieuw geld ophaalt totdat je explodeert of 100 miljoen of een miljard dollar waard bent.

En dat is helemaal niet het soort spel dat ik speel. De cheques die ik uitschrijf zijn voor mensen die zoiets hebben van: "Hé, laten we dit uitbouwen tot een mooie SaaS-app met zeven cijfers." En we zullen allemaal winnen, wat je ook doet. Je kunt dividenden verlagen. Zoals ik al zei, je kunt de dividenden verlagen, je kunt ons uitkopen of je kunt het bedrijf verkopen - ik vind elk van deze drie goed omdat we het er allemaal goed mee zullen doen. En dat is dus het model waar ik naar toe ben gegaan.

Ik moet eerlijk zijn, ik heb cheques uitgeschreven, maar ik heb geen oneindige hoeveelheid geld. Ik had een bescheiden exit met Drip in de zin dat ik niet meer hoef te werken, maar ik heb geen oneindige zakken om zoveel bedrijven te kunnen financieren als ik denk dat het de moeite waard is om te financieren en op deze weg verder te willen gaan.

En zo'n vier-vijf maanden geleden begon ik te praten met een vriend van me, een medeoprichter die meer in de financiële wereld zit, en we besloten wat geld in te zamelen. Het is een klein fonds, maar we noemen het Tiny Seed, tinyseed.com, en dat is om mij in staat te stellen om nog meer geld te stoppen waar mijn mond al een aantal jaren zit. Gewoon om meer van dit soort bedrijven te kunnen financieren.

Jeroen: Net hiervoor hadden we het over je motivatie, die vooral gebaseerd is op het plezier van dingen maken. Hoe vind je dit terug in wat je momenteel doet?

Rob Walling: Oh, dat is een goede vraag. Er is iets met het creëren van iets nieuws en unieks waar ik als maker echt enthousiast over ben. En als je kijkt naar Drip, de eerste iteratie was dat niet. Het was een beetje nieuw en uniek, maar naarmate we er meer mee bezig waren, verlegden we echt de grenzen van wat mensen deden met automatisering. En dat was superleuk.

Tiny Seed is iets vergelijkbaars. Het is het bouwen van een fonds of het bouwen van een versneller - het is eigenlijk een versneller op afstand, dat is, eerlijk gezegd, volledig nieuw, want er zijn geen jaar lange, versnellers op afstand die zich gaan richten op voornamelijk SaaS-bedrijven die in de zeven of lage acht cijfers.

Laten we zeggen dat een tot twintig, een tot dertig miljoen dollar ARR ons doel is. En dat is cool voor mij, want het is een gat in de markt en het is een probleem dat niemand anders tot nu toe heeft geprobeerd aan te pakken. Er zit dus creativiteit in.

Dus als we kijken naar, oké, hoe structureren we deze voorwaarden? We kunnen niet kijken naar durfkapitaal, want zij structureren dingen op een bepaalde manier en dat gaat niet werken in dit model omdat het rendement totaal anders is. Omdat we nooit een Dropbox, of een Airbnb, of een Uber zullen hebben, net als Ycombinator, 500 Startups, TechStars, ze zullen deze uitschieters hebben die naar een miljard dollar gaan, meerdere miljarden, en die gaan het fonds teruggeven. Nou, die gaan we niet hebben, gebaseerd op onze thesis.

En dan wordt de vraag hoe we dat op een creatieve manier kunnen aanpakken. Dat is het deel dat me opwindt - moeilijke problemen doordenken en met coole oplossingen komen, waarbij er geen stappenplan is. Ik kan niet zomaar een blogpost gaan lezen over hoe we dit moeten doen, we moeten er gewoon over nadenken, het uittekenen en dan met oprichters praten en zeggen: "Klinkt dit redelijk? Klinkt dit eerlijk voor jou? En werkt dit voor het model?"

Jeroen: En wat is je einddoel nu? Hoe lang werk je hier nu aan?

Rob Walling: Ik zou zeggen zo'n vier of vijf maanden.

Jeroen: Vier of vijf maanden, dus het is nog erg vroeg.

Rob Walling: We zijn ongeveer twee maanden geleden gelanceerd, dus ja. Maar we hebben genoeg geld opgehaald. Het geld dat we hebben opgehaald kwam eerlijk gezegd sneller dan ik had gedacht. Dus we hebben genoeg geld opgehaald om een cohort van 10 startups te runnen in 2019.

Jeroen: Ken ik een paar van de startups die er deel van uitmaken?

Rob Walling: We hebben nog niet geselecteerd. We openen de aanvragen begin, in Q1, 2019. Dus de komende maand of twee zullen we dat doen. Ik voer wat eerste gesprekken met mensen die ik persoonlijk ken en ben bezig dingen te beoordelen. Ik denk dat we er vrij snel minstens een paar zullen uitkiezen. Maar ja, dan begint het sollicitatieproces.

Jeroen: Juist. Heb je al een idee waar je dit naartoe ziet gaan, of doe je het heel erg stap voor stap en wil je dit eerst van de grond krijgen?

Rob Walling: Nee, ik denk dat het natuurlijke verloop zal zijn dat deze eerste lichting met waarschijnlijk 10 bedrijven, misschien 15, wordt uitgevoerd. Zoals ik al zei, het duurt een jaar. En als we zelfs maar een paar maanden bezig zijn, denk ik dat ik al begin na te denken over "willen we meerdere batches parallel laten lopen"? "Beginnen we zes maanden later met nog een batch", of "draaien we ze gewoon achter elkaar"?

Ik zou ook graag de batchgrootte vergroten. Ik zou ook graag de geografie veranderen. Op dit moment gaan we ons waarschijnlijk richten op het westelijk halfrond, vanwege de tijdzone, omdat we elke week gesprekken gaan voeren. Maar ik zou graag nadenken over of we er een in Europa kunnen doen, of we er een in Azië kunnen doen? Ik bedoel, dat is het uitbreidingsidee, toch?

En dus probeer ik over het algemeen niet op de zaken vooruit te lopen, ik ben vrij pragmatisch. Dus ik zeg niet, "Oh, we gaan volgend jaar 20 verschillende groepen van 100 bedrijven hebben," want dat is gewoon gekkenwerk. Maar ik denk wel dat dit zich uiteindelijk in alle richtingen uitbreidt - het breidt zich geografisch uit en het breidt zich uit in termen van het aantal bedrijven dat we kunnen aantrekken.

Het verschil is dat de meeste accelerators drie maanden duren en dat je daarvoor naar een specifieke locatie verhuist. Je moet een bedrijf hebben dat in principe een unicorn kan zijn, met een waardering van een miljard dollar. Dat is meestal wat je nodig hebt om binnen te komen. Dus als we al die aannames hebben losgelaten - je hoeft geen eenhoorn te zijn, je hoeft niet ergens naartoe te verhuizen en het gaat een jaar duren, zodat je veel meer tijd hebt om een SaaS-app te laten groeien, omdat SaaS-apps er zo lang over doen om te groeien. Nou, het aantal bedrijven dat aan die beschrijving voldoet is eigenlijk vrij groot, want zodra we de geografische beperkingen wegnemen, hebben we een veel grotere pool om doorheen te gaan.

Dus ik denk dat er geen gebrek zal zijn aan bedrijven die gekwalificeerd en de moeite waard zijn om te helpen via dit Tiny Seed-model.

Jeroen: Ja. Het is vooral een software as a service business waar je je op richt.

Rob Walling: Ja, dat zou ik zeggen. Eerlijk gezegd is mijn expertise B2B - kleine tot middelgrote SaaS-bedrijven. Ik sluit het niet uit, maar ik denk dat het waarschijnlijk 80-90% dat zal zijn.

Jeroen: Juist.

Rob Walling: Het is gewoon zo'n voorspelbaar model en het is herhaalbaar. Het heeft allemaal pluspunten. Ja, ik denk dat dat is waar onze sweet spot zal zijn.

Jeroen: Klinkt gaaf. In deze hele reis die je hebt gehad met Drip en nu Tiny Seed, is er iemand die je in het bijzonder heeft geïnspireerd of die je altijd hebt gevolgd?

Rob Walling: Ja, een soort mensen tegen wie ik opkijk, toch?

Jeroen: Ja.

Rob Walling: Ja, een beetje naar voorbeeld. Natuurlijk. Ik heb altijd veel respect gehad voor Jason Cohen, de oprichter van WP Engine. Hij blogt op asmartbear.com. Hij heeft op mijn conferentie gesproken. Ik organiseer MicroConf en hij heeft daar verschillende keren gesproken, en hij geeft gewoon altijd geweldige lezingen. Dus ik heb veel respect voor zijn denkwijze. Hij is een erg pragmatische denker. Hij is ook die interessante mix van een theoretisch denker, maar ook een operator. Hij heeft verbazingwekkende bedrijven gebouwd.

Er zijn maar heel weinig mensen die beide doen. Er zijn mensen die boeken schrijven over startups die er nooit echt een beginnen, en dat zijn de theoretische mensen. En je kunt sommige van hen leuk vinden en andere niet. Andere keren is het van, nou, je hebt geen enkele geloofwaardigheid bij mij omdat je nog geen startup hebt gelanceerd.

En dan heb je mensen die exploitanten en oprichters zijn en die dingen kunnen lanceren, maar ze kunnen niet op het podium gaan staan en je vertellen waarom het werkte. Ze doen het gewoon, snap je wat ik bedoel? Terwijl hij die mix van beide kanten is, wat behoorlijk indrukwekkend is.

Jeroen: Mm-hmm.

Rob Walling: Ik heb ook veel respect voor Hiten Shah. Ik respecteer zijn groeimindset om bedrijven te laten groeien. Ik respecteer hoe hij met mensen omgaat. Hij hecht meer waarde aan relaties dan aan resultaten. En zijn vermogen om meerdere producten te starten en ze allemaal succesvol te maken is verdomd indrukwekkend.

Jeroen: Nu we het erover hebben dat mensen zowel sterk zijn aan de theoretische als aan de operationele kant, wat doe jij op dit moment concreet aan de operationele kant? Wat doe je om het fonds van Tiny Seed en als accelerator op te bouwen? Wat houdt dat in?

Rob Walling: Ja, van dag tot dag, waar concentreer ik me op?

Jeroen: Mm-hmm.

Rob Walling: Ja, het is echt interessant. Ik bedoel, het is echt gewoon een andere startup. Het is gewoon de volgende startup in mijn inventaris. Ik heb ze opgestart sinds 2000, dus dat is wat, 18 jaar dat ik deze dingen heb opgestart. Maar mijn eerste succes was in 2005, dus je zou kunnen zeggen dat het 13 jaar is.

Maar we werken met z'n tweeën aan dit ding. Op dit moment hebben we mondelinge financiering toegezegd, maar we hebben geen financiering op bankrekeningen. Dus we zijn in wezen volledig bootstrapped. Het is heel interessant dat het starten van SaaS-apps veel meer gaat over we moeten de code invoeren, we moeten functies bouwen, we moeten uitzoeken wat we doen. Dit is zo veel anders dan dat, en dit is veel meer van mij - ik heb vergaderingen, ik heb telefoongesprekken, en ik heb e-mail naar een heleboel mensen met wie we in contact moeten komen.

Het gaat dus veel meer om het ontwikkelen van klanten met andere oprichters. Het is uitzoeken wie er geïnteresseerd is om als oprichter deel uit te maken van Tiny Seed. Het is praten met investeerders. Ik leid dat deel niet, maar ik ben er zeker bij betrokken. Ik zit samen met mijn medeoprichter van Tiny Seed om uit te zoeken "oké, hoe zien de voorwaarden eruit? We hebben een paar dagen geleden een gesprek gehad en we proberen de zaken daar vast te leggen.

Het gaat veel meer om, ik weet het niet, mijn persoonlijke netwerk en mijn publiek, en om mensen bij elkaar te brengen. In alle eerlijkheid, het is veel e-mails sturen, wat ik traditioneel niet leuk zou hebben gevonden. Als je vijf jaar terug kijkt, zou ik geklaagd hebben over het feit dat ik de hele tijd e-mails stuur. Maar het heeft iets interessants en opwindends. En ik denk dat het de naald vooruit helpt, weet je?

Jeroen: Ja.

Rob Walling: Het is alsof je iets naar voren schuift dat als jij het niet doet, niemand anders het zal doen. En dat is wat ik doe. Dus ik denk gewoon aan al die dingen. Gisteren heb ik letterlijk contact opgenomen met een ontwerpbureau omdat we een logo en een website nodig hebben.

Ik ben gaan zitten en heb een plattegrond gemaakt van hoe de site eruit gaat zien. Wat zijn de 12 pagina's die we op onze website, thetinyseed.com, gaan hebben? Want op dit moment is het gewoon een landingspagina. En dus plande ik een gesprek met hen.

Dat is een voorbeeld; het is maar een start-up. Ik zou dat ook doen als we een SaaS-app waren. Ik zou precies hetzelfde doen, we hebben een logo nodig. Er is dus niets magisch.

Het verschil is dat we met investeerders praten en dat ik in wezen oprichters interview. Maar het is alsof ik hen ontmoet, interview en met hen praat, iets wat ik al jaren doe, maar ik doe het nu met meer intentie.

Jeroen: Je zei dat het een beetje anders is dan bij een SaaS-bedrijf. Denk je dat dat zo is omdat we bij een SaaS-bedrijf geneigd zijn te geloven dat het product alles is en dat alle andere dingen een soort bijzaak zijn?

Rob Walling: Daar ben ik het wel mee eens, ja. Vooral voor iemand die een maker is. Als je een ontwikkelaar of ontwerper bent, hebben we de neiging om het product het belangrijkst te vinden. En als ik terugdenk aan het bouwen van Drip, spendeerde ik er, vooral in de begindagen, 90% van onze tijd aan. Nou, dat is niet waar. Derrick besteedde 100% van zijn tijd aan het product omdat hij aan het coderen en ontwerpen was. En voor mij was het waarschijnlijk 75% van mijn tijd om na te denken over het product.

Ik sprak met klanten, om eerlijk te zijn. Maar ik sprak met hen om uit te zoeken wat ik nu moest bouwen en hoe ik dat moest doen, en of ze tevreden waren en zo. Daarna besteedde ik ongeveer 25% van mijn tijd aan marketing. Later werd dat groter, toen we gingen lanceren. Marketing werd de helft of meer van mijn tijd.

Maar het product overheerst zeker als je een SaaS-app of een ander softwareproduct lanceert. Het is zo belangrijk om het product goed te krijgen. En als je aan ons denkt, wat is ons product? Het product van Tiny Seed is ons aanbod aan investeerders en ons aanbod aan oprichters, en hoe we dat verpakken, hoe we het positioneren en op de markt brengen.

Zelfs gewoon gaan zitten en een opstel of een soort manifest schrijven over "hé dit is wat we doen", en "dit is waarom het nieuw en uniek is" en "waarom we denken dat het gaat werken", dat zelf is het product - je zou het marketing kunnen noemen. Het is een manier om het product te positioneren voor degene voor wie ik het manifest schrijf.

Jeroen: Maar denk je niet dat dit in het geval van een SaaS startup ook onderdeel moet zijn van het product? De hele ervaring eromheen, het manifest, de website, de connectie die je eromheen bouwt? Het is allemaal onderdeel van hetzelfde. Misschien is het omdat de software zo complex is dat we het als een apart ding zien, en ook omdat het meestal door een andere groep mensen binnen het bedrijf wordt gedaan, dat we het beginnen te scheiden. Of ik weet het niet.

Rob Walling: Ja, nee, ik denk dat je iets op het spoor bent. Ik denk dat de meesten van ons die fout maken, vooral in het begin. Het is iets waarvan ik denk dat ik het goed heb gedaan, met Drip.

Zodra we een product hadden gemaakt waarvan ik besefte dat het geweldig was en het snel groeide, deed ik de dingen waar we het over hadden. Ik reikte uit naar mijn netwerk en zei: "Hé, we hebben iets gebouwd waarvan ik denk dat het heel bijzonder is, je moet er eens naar kijken." Ik werd echt een evangelist en gebruikte mijn netwerk om mensen het te laten promoten en deed al die dingen.

Maar ik deed het goed, ik deed het niet geweldig. En ik heb het gevoel dat het met deze start-up, met Tiny Seed, eindelijk zo klikt. Ik weet niet of het komt omdat er geen software is om te schrijven, waardoor het makkelijker voor me is. Of ik weet niet of ik gewoon volwassener ben geworden en er beter in ben geworden. Maar ik ben zeker veel meer naar buiten gericht. Ik denk dat dat het verschil is. Als je naar binnen gericht bent en je schrijft code in je kelder of in je kantoor thuis, dan heb je lang niet zoveel kans om het te laten werken.

Jeroen: Mm-hmm. Gaaf.

Iets heel anders. Ben jij iemand die lange dagen maakt, of ben je meer iemand die een duidelijke scheiding aanbrengt tussen "dit zijn mijn werkuren" en "dit is mijn tijd".

Rob Walling: Goede vraag. Mijn werkelijke tijd dat ik in een stoel achter een laptop zit is relatief klein. Zelfs toen we Drip lieten groeien, werkten we ongeveer 35 uur per week. En ik heb altijd een fatsoenlijke levensstijl gewild. Dat gezegd hebbende, als ik 30-35 uur per week achter een computer zat, dacht ik er nog eens 20 uur per week over na. Snap je wat ik bedoel?

Jeroen: Ja.

Rob Walling: Zelfs als ik niets aan het schrijven was, was het constant van, "Oh, weet je wat, ik moet die persoon een e-mail sturen. Boem, gooi het in mijn Trello-bord." Onder de douche of tijdens de afwas is het van: "Oh ja, dat is echt een goed idee voor een blogpost die viraal zou gaan. Ga naar mijn Trello." Dus mijn achtergronddraad en zelfs mijn voorgronddraad gaat bijna altijd over werk en familie. Dat zijn de twee dingen waar ik het meest aan denk.

En zo ben ik tegenwoordig ook. Ik kan niet meer 8 of 10 uur per dag achter een computer zitten. Vroeger deed ik dat wel. Vroeger, toen ik nog fulltime werkte en een dagbaan had, kwam ik 's avonds thuis. We hadden geen kinderen, of we hadden een heel jong kind, en dan werkte ik elke avond nog eens drie tot vier uur. Ik maakte echt lange dagen, maar het was een bijbaantje, toch?

Mijn doel was om mijn baan op te zeggen. En ik was jonger, dit was weer 10-15 jaar geleden. Op een gegeven moment, toen ik eenmaal de vrijheid had bereikt dat ik leefde van mijn eigen productinkomen, wat nu zo'n 10 jaar geleden is, heb ik me teruggetrokken.

En ik zei oké, ik ga zo weinig mogelijk werken, gewoon om te kijken of ik het kan. Ik had ongeveer acht maanden waarin ik in totaal ongeveer 10 uur per week werkte. Het waren pure automatiseringslifestylebedrijven. En het was geweldig, maar toen begon ik me te vervelen.

Toen zei ik oké, nu ga ik mijn volgende ding doen. Toen heb ik HitTail gedaan, dat was die SaaS app voor Drip, en ben ik nieuwe uitdagingen aangegaan. Dus dat is mijn evolutie geweest. Het is een lange manier om te zeggen een beetje van allebei. Maar ik heb wel het gevoel dat ik veel efficiënter ben dan vroeger. Ik kan vier uur gaan zitten en gedaan krijgen waar ik vroeger acht uur over deed omdat ik gewoon, ik weet het niet, ouder, wijzer, wat het ook is.

Jeroen: Yep. Hoe denk je dat te doen? Omdat mensen het hele internet vullen met productiviteitstips.

Rob Walling: Ja. Ik bedoel, ik heb eigenlijk een hele aflevering van 20 minuten opgenomen van deze podcast die Zen Founder heet. En het heet Rob's Productivity Hacks, of zoiets. Hij is vorige maand live gegaan.

Ik heb net verteld wat ik vandaag doe en hoe ik al het binnenkomende werk beheer. Ik krijg waarschijnlijk 150 e-mails per dag, dus ik heb op elk moment 20 e-mails in mijn inbox. Ik verwerk e-mail nu heel snel. En ik gebruik Trello en Gmail, en ik probeer te bedenken wat mijn andere systemen zijn.

Maar als er iets binnenkomt, triage je het, verwijder je het, reageer je snel of zet je het bovenaan in Trello om er later op te reageren. Ik behandel geen dubbele dingen. Ik leg alles vast en verwerk het snel.

Dus ik denk dat dat een groot ding is geweest. Om dingen niet ergens te laten zitten waar ik steeds terugkom en erover nadenk. En dan, oh, ga ik Twitter en Hacker News bekijken. En dan kom je er weer op terug. Dat is een discipline die ik mezelf heb moeten aanleren omdat ik denk dat niemand van ons dat van nature doet.

Jeroen: Dus je gebruikt twee apps naast elkaar, Gmail en de Trello app?

Rob Walling: Ja, en ik heb ze allemaal vastgepind. Ik heb ze vastgepind in Chrome. Ik gebruik ze allemaal tegelijk. Dus als er iets binnenkomt van enige lengte, zoals ik ga een spreker werven voor MicroConf, stuur ik haar een e-mail, stuurt ze me een video en heb ik zoiets van: dat ga ik nu niet doen. Dus ik zet het in Trello, "bekijk deze video". Boem, links erin.

En ik weet dat ik op een gegeven moment de volgende dag gebakken zal zijn. Want op het hoogtepunt van productiviteit wil ik geen video kijken. Op het hoogtepunt van productiviteit zou ik een manifest moeten schrijven, of een moeilijke e-mail, of iets heel ingewikkelds moeten overdenken.

Maar op een gegeven moment ben ik moe, dan kick ik op die video. Ik heb een Chrome-plugin die het zo makkelijk maakt dat ik video's versneld kan bekijken. Ik bekijk ze op ongeveer 1,6, 1,7X. Elke ingesloten video doet het, YouTube en Vimeo, en zelfs dingen van Dropbox. Als het HTML5 is, doet het het. En dan doe ik dat en blader er doorheen. Het zijn dit soort kleine dingen, maar ze tellen allemaal op. Ik heb het gevoel dat ik in veel opzichten productiever ben dan vroeger.

Jeroen: Ja, dus als ik het goed begrepen heb, haal je in principe de to do's uit de e-mails. Je zet ze in Trello.

Rob Walling: Als ze langer zijn, ja. Als het iets is wat ik in een minuut of twee kan doen, doe ik het gewoon in de e-mail.

Jeroen: Gebruik je de sluimerfunctie in Gmail?

Rob Walling: Dat doe ik. Nou, dus ik gebruik Boomerang, wat een voorloper was en dat is een ander ding. Ik ben geobsedeerd door sneltoetsen. Ik probeer ze allemaal uit te zoeken. In Gmail raak ik bijna nooit de muis aan, als je naar me kijkt. Als programmeur heb ik dat geleerd. Het is alsof ik nooit wil dat mijn hand het toetsenbord verlaat.

Dus als er e-mails binnenkomen en ik ze doorloop of als ik een belangrijke e-mail verstuur en ik weet dat ik een belangrijke persoon ga mailen om te vragen: "Wil je investeren? Of wil je mogelijk oprichter worden van Tiny Seed? Of wil je een spreker zijn op MicroConf?", dan weet ik dat ik een antwoord wil. En dat wil ik niet hoeven onthouden.

Dus de snelste manier is om op B te drukken en dan op spatie in zeven dagen, druk op enter, en het zal Boomerang het in zeven dagen. Als ze reageren zal het niet Boomerang gaan. En als ze reageren, of als ze niet reageren, dan krijg ik het terug. En dan kan ik dat opvolgen.

Boomerang heeft mijn leven veranderd. Levensveranderend is misschien overdreven, maar het heeft zeker mijn workflow veranderd in de afgelopen drie tot vier jaar, vanaf het moment dat het uitkwam.

Jeroen: Yep, maar je zit nog steeds op Boomerang, niet op de snoozing in Gmail?

Rob Walling: Ja. Ik snooze in Gmail als ik op mijn telefoon zit omdat ik de Gmail app op IOS gebruik en die heeft Boomerang niet ingebouwd. Maar nu die snooze er is, doe ik dat wel. Dat is het andere, ik ging een paar weken geleden op vakantie. Ik check nog steeds elke dag e-mail als ik op vakantie ben, meerdere keren. En op sommige dingen reageer ik, boem, geen probleem. En bij andere dingen heb ik zoiets van huh, dat ga ik pas doen als ik weer thuis ben. Dus zet ik het op sluimerstand voor de maandag of dinsdag nadat ik terug ben, want ik wil gewoon niet dat het mijn inbox verstopt. En dat betekent dat ik een heleboel dingen terugkrijg in mijn inbox op een maandag of dinsdag na vakantie. Maar meestal ben ik tegen die tijd goed bijgekomen.

Op mijn laptop kan ik al deze dingen supersnel afhandelen. Ik probeer geen lange e-mails op mijn telefoon te doen. Ik probeer niet veel op mijn telefoon te doen, omdat het zo'n gedoe is. Typen op een telefoon is erg inefficiënt.

Jeroen: Mm-hmm, dat is waar. Zijn er nog andere dingen die je doet om productief te blijven?

Rob Walling: Ja, ik houd echt rekening met mijn lichaamsklok. En ik weet dat ik 's ochtends ongeveer drie of vier uur lang productief ben. Dan weet ik dat de middagen minder creatief zullen zijn, maar ik kan nog steeds veel gedaan krijgen. Ik heb de neiging om 's middags veel te e-mailen. Mijn diepgaande werk doe ik 's ochtends. Dus ik sluit het tabblad Gmail. Ik krijg nergens meldingen van. Mijn telefoon zoemt niet. De enige keer dat mijn telefoon zoemt, is als iemand me sms't of als Instacart voor mijn deur staat of zo. Het is belangrijk en niet veel mensen hebben mijn telefoonnummer. Dus e-mails laten mijn telefoon niet zoemen, en Twitter DM's ook niet, en LinkedIn DM's ook niet of iets dergelijks. Dat wordt allemaal op een apart moment verzameld.

Jeroen: Juist.

Rob Walling: En dus bewaak ik de ochtend. Ik drink meestal een heel klein beetje cafeïne, zet een koptelefoon op en zet een soort diep gefocuste afspeellijst op, of vaak punkmuziek, zoals echt snelle, harde muziek. En dat motiveert me. Ik ga gewoon door een heleboel dingen heen. En dat is ook heel leuk, gewoon om zelf te kunnen bepalen op welke momenten van de dag ik werk en wat voor werk ik doe, en om 's ochtends geen vergaderingen te boeken. Dit is allemaal luxe van het runnen van je eigen bedrijf.

Als je voor iemand anders werkt, is het niet per se zo dat je elke ochtend je hele agenda kunt blokkeren en niet met andere mensen hoeft af te spreken. Dus ik heb het gevoel dat mijn productiviteit het hoogst is als ik mijn eigen schema kan beheren.

Jeroen: Wow, dat is cool. We beginnen langzaam af te ronden, want we zijn al een tijdje aan het praten. Wat is het laatste goede boek dat je hebt gelezen en waarom heb je ervoor gekozen om het te lezen?

Rob Walling: Dat is een goede vraag. Laatste goede boek, dat is een lastige, want ik wilde het hebben over een boek dat ik in het algemeen goed vind.

Jeroen: Nee, het is goed, goed.

Rob Walling: Vind je dat goed?

Jeroen: Ja, waar jij je het sterkst bij voelt.

Rob Walling: Oké. Ik vond het boek De Sneeuwbal erg goed en het is de biografie van Warren Buffett. En de reden dat ik het leuk vond is dat ik hou van het verhaal van iemand die gewoon heel erg lang ergens heel erg goed in is. Hij kwam uit bescheiden middelen en bouwde zichzelf op van niets tot miljardair. En hij deed het niet op een sjieke manier. Hij deed het door elke dag te komen en door heel pragmatisch te zijn en gewoon op de lange termijn te spelen. Hij denkt op langere termijn dan bijna iedereen, weet je? En decennialang is zijn geld gewoon blijven groeien. Het is dus een fascinerend verhaal om iemand te zien die zo'n imperium uit het niets heeft opgebouwd. En hij heeft niet per se een bedrijf opgebouwd. Natuurlijk koopt en verwerft hij bedrijven en zo, maar hij deed geen Jeff Bezos na. Hij is Amazon niet begonnen, hij is GE niet begonnen. En dat is hoe veel mensen rijk worden. Hij deed het op zo'n andere manier en het verhaal is geweldig. Het is een van mijn favoriete luisterboeken aller tijden.

Jeroen: Je leest niet, maar luistert naar luisterboeken?

Rob Walling: Ik luister naar veel audio, ja. Ik ben geabonneerd op misschien wel 40 podcasts en ik luister waarschijnlijk naar een audioboek per week, misschien twee.

Jeroen: Nog een vraag, is er iets waarvan je zou willen dat je het had geweten toen je begon?

Rob Walling: Ja, ik bedoel twee dingen. Eén, ik wou dat ik had geweten dat het veel langer zou duren dan ik dacht. Dat dacht ik al toen ik wat succes had. Het probleem is dat je de pers leest. Nu is het TechCrunch, maar vroeger waren het Entrepreneur Magazine en Inc Magazine. Ik weet dat ze er nog steeds zijn, maar de verhalen verheerlijken altijd dit plotselinge succes. En ik geloof gewoon niet meer in succes van de ene dag op de andere. Het was een pijnlijk besef dat "oh, het gaat jaren duren voordat ik mijn doel heb bereikt". Ik wou dat ik dat in het begin had geweten. Ik denk dat dat een grote stap is.

Ik denk dat de andere kant is dat de emotionele kant van het kunnen omgaan met je eigen emoties als ondernemer veel belangrijker voor je is dan welke andere vaardigheid dan ook.

Jeroen: Yep. Dat is inderdaad een heel goed advies. Wat is eigenlijk het beste advies dat je ooit hebt gekregen? Als je dat met ons kunt delen.

Rob Walling: Hmm. Het was geen advies dat rechtstreeks aan mij werd gegeven. Het was een blogpost die Jason Cohen schreef. En hij noemde het Rich or King, en hij zegt eigenlijk: "Kijk, wil je rijk zijn, of wil je koning zijn?" De context is dat iemand je een aanbod heeft gedaan om je bedrijf over te nemen. En sommige mensen zeggen: "Ik zou mijn bedrijf nooit, nooit, nooit verkopen en ik wil de koning van dit bedrijf zijn. Ik wil het runnen tot de dag dat ik sterf." En andere mensen zeggen: "Ik wil de liquiditeit, en ik wil genoeg geld hebben om alle spaarrekeningen van mijn kinderen te financieren en dat ik me de rest van mijn leven geen zorgen meer hoef te maken over geld". Je hebt rijk en je hebt koning.

En daarin verdedigt hij zijn beslissing om zijn startup te verkopen. Hij heeft meerdere startups verkocht. Hij zegt eigenlijk dat het makkelijk is om te zeggen: "Oh, ik zou mijn startup nooit verkopen", totdat je in een restaurant zit en iemand je genoeg geld biedt om nooit meer te hoeven werken. Op dat moment komt het rubber aan de weg. Ga ik dit doen of niet? En hij bespreekt beide kanten van het verhaal en zegt eigenlijk, als het je eerste is en je hebt niet genoeg geld om eeuwig te leven, F.U.-geld noemen sommige mensen het; als je geen F.U.-geld hebt, dan is het waarschijnlijk een goed idee om dat te doen en wat geld van tafel te halen. Ik denk dat sommige mensen verstrikt raken in het dogma, of de trots, om nooit te verkopen. En ik weet niet of dat de juiste keuze is. Ik voel me goed over de keuzes die ik heb gemaakt om van het ene bedrijf naar het andere te gaan. En ik denk dat deze post me waarschijnlijk geholpen heeft om die beslissingen te nemen.

Jeroen: Geweldig. Dank je wel. Nogmaals bedankt, Rob, dat je bij Founder Coffee was. Het was echt geweldig om je te hebben.

Rob Walling: Ja, man. Het was geweldig. Het was me een genoegen en ik waardeer het dat je me hebt uitgenodigd.